Milli Servetin Kaybı: 400 Dönümlük Buğday Tarlasının Sessiz İmhası
Türkiye’nin tarım sahalarında yaşanan son olay, sadece hukuki mesele değil; aynı zamanda milli servetin, üretimin ve halkın geleceğinin adeta sessiz sedasız yok edilmesi çocukluğunuzda dedenizin tarlasında geçirdiğiniz o güzel günleri hatırlatıyor; emeğin, toprağın ve alın terinin ne kadar kıymetli olduğunu… Şimdi ise o değerlerin nasıl göz göre göre heba edildiğini görmek insanın içini burkuyor.
Tarsus’taki Olay: Tarım Felaketinin Perde Arkası
Mersin’in Tarsus ilçesinde, orman alanı olarak kayıtlı yerde izinsiz ekildiği söylenen 400 dönümlük buğday tarlasının sürülüp yok edildiği haberi sosyal medyada hızla yayıldı (Kaynak). Eğer bu iddialar doğruysa, sadece yerel mesele değil, ülkemizin tarım politikalarındaki derin sorunların ve devlet denetimindeki büyük boşlukların göstergesi olarak hafızalara kazınmalı. Böyle bir durum, üretimden kopuşun ve kaynak israfının ne denli vahim boyutlara ulaştığını gözler önüne seriyor.
Tarım Arazilerinin Yok Edilmesi: Gıda Güvenliğine Atılan Karanlık Darbe
İzinsiz ekim bahanesiyle tarım arazilerinin yok edilmesi, aslında ülkemizin gıda güvenliğine doğrudan saldırıdır. Buğday gibi stratejik ürünün yok edilmesi, gıda arzını zayıflatırken, dışa bağımlılığı artırıyor ve ithalatı zorunlu kılıyor. Burada en çok canımı sıkan nokta şu: Tarım İl Müdürlüğü, bu tür durumlarda el koyup üretimi denetleyip, ürünün değerlendirilmesini sağlayabilirken, neden imha yoluna gidiliyor? Bu, akıl tutulması değilse bilinçli ihanettir.
Üreticinin alın teri hiçe sayılırken, devletin denetim ve destek mekanizmalarının yetersizliği de trajedinin temel sebeplerinden biri. Boş kalan tarım arazileri, atıl duran hazine meraları ve üretime destek vermeyen politikalar, milli ekonomiye ağır darbe vuruyor. Bu tablo, bazılarına yıllar önce köylerinde yaşanan benzer durumu hatırlatıyor; o zaman da sudan sebeplerle üretim engellenmiş, köylü çaresiz kalmıştı.
Orman mı, Tarım mı? Çifte Standartların Gölgesinde Çıkar Çatışmaları
Orman arazilerinin tarıma açılması konusu uzun zamandır tartışılıyor. Ama işin ilginç yanı, ormanlık alanlara villa yapılmasına izin verilirken, tarımsal üretim için kullanılan arazilerin yok edilmesi… Bu durum, kamu kaynaklarının ve arazilerin farklı çıkar gruplarının elinde nasıl şekillendiğini açıkça gösteriyor.
Kağıt üzerinde orman vasfı taşıyan ama aslında tarıma uygun olan arazilerin üretime açılması gerekirken, alanların yok edilmesi hem üretimi engelliyor hem de doğal kaynakların verimsiz kullanılmasına yol açıyor.
Devletin Çifte Standartlı Yönetimi: İhanetin Sessiz Yüzü
Devletin tarım alanlarındaki denetim ve destek mekanizmalarının yetersizliği, böyle trajik sonuçların ortaya çıkmasına zemin hazırlıyor. İzin verilen ve engellenen üretim faaliyetleri arasındaki tutarsızlık, kamu kaynaklarının kötü yönetildiğini ve bazı uygulamaların bilinçli stratejik planlar dahilinde üretimi engelleme amacı taşıdığını düşündürüyor. Orman müdürlüklerinin çiftçilere karşı takındığı sert tutum, üreticinin emeğini yok sayan uygulamalarla dolu.
Bu durumu düşündükçe, aklıma eskiler geliyor; yıllarca toprağına emek vermiş, ama devletin bürokratik engelleri yüzünden üretimini sürdürememişti. Onların yaşadığı hayal kırıklığı, sistemin ne kadar acımasız olduğunu gösteriyor.
Toplumun Tepkisi: Vicdanların Sarsılması ve Uyanış Çağrısı
Bu olay, toplumun geniş kesimlerinde büyük tepki ve infiale yol açmalı. Üreticilerin emeğinin yok sayılması, kaynakların israf edilmesi ve milli servetin heba edilmesi, halkın vicdanını derinden yaralıyor. Toplumun bilinçlenmesi, sorgulaması ve harekete geçmesi, ihanetlerin önüne geçmek için şart.
Gıda Güvenliği ve Ekonomik Kriz: Karanlık Tablo
Üretimin engellenmesi, gıda arzının azalması ve fiyatların yükselmesi, toplumda yoksulluk ve açlık riskini artırıyor. Tarım politikalarındaki yanlışlar, dışa bağımlılığı artırarak ekonomik kırılganlığı derinleştiriyor ve sosyal huzursuzlukları tetikliyor. Tarım alanlarının yok edilmesi, sadece ekonomik değil, aynı zamanda milli güvenlik sorunudur. Gıda kıtlığı tehdidi, ülkenin sosyal dokusunu zedeleyip geleceğini tehdit ediyor.
Gizli Planlar mı, Yoksa Basit Hata mı? Milli İhanetin Perde Arkası
Bu yaşananlar, sıradan tarım uygulaması hatası değil; milli çıkarları hedef alan, karmaşık ve gizli planların parçası olabilir. Üretimin engellenmesi, kaynakların yok edilmesi ve toplumsal refahın baltalanması, bilinçli stratejilerin ürünü olabilir. Bu nedenle halkın uyanması, sorgulaması ve harekete geçmesi kaçınılmaz.
Türkiye’nin geleceği, sinsi oyunlara karşı direnç göstermekle mümkün olacaktır. Her birey, milli servetin korunması ve ülkenin kalkınması için sorumluluk almalı, karanlık planlara karşı durmalıdır.
Son Söz: Toprağa, Üretime ve Geleceğe Sahip Çıkmak
Milli servetin yok edilmesine, üretimin engellenmesine ve toplumsal refahın zedelenmesine karşı durmak, sadece bireysel hak değil, aynı zamanda ulusal görevdir. Türkiye’nin tarımını, toprağını ve geleceğini korumak için bilinçli adımlar atılmalı, ihanet zinciri kırılmalıdır. Gerçek güç, üretmekte ve korumakta yatar. Türkiye’nin kaderi, bu bilinçle şekillenmelidir.
Ayrıca, tarım arazilerinin kullanım değişiklikleri korunması üzerine coğrafi bilgi sistemleri (CBS) analizleri, uydu görüntüleri ve zaman serisi verileri ile desteklenebilir. Böylece, tarım alanlarının yok edilmesinin ekonomik ve çevresel etkileri daha somut ve sayısal olarak kolaylıkla ortaya konabilir.
Sadi ÖZGÜL
Kaynak;
https://x.com/a_hatunoglu/status/1926709864589295876
Yazar
Okuyucularımız, kaynak gösterdikleri takdirde içerikleri izin almadan kullanabilirler. Aksi takdirde kanunen fikir hırsızlığına, Allah katında da kul hakkına girerler.
